Beagle – Μπίγκλ
Σε σύγκριση με το Φοξχάουντ, που σπάνια εμφανίζεται σε σύγχρονες επιδείξεις σκύλων, η καριέρα του Μπίγκλ (Beagle) υπήρξε μετεωρική και παγκόσμια. Όμως έχει πολλά κοινά σημεία με το Φοξχάουντ, αν και κατά κύριο λόγο χρησιμοποιείται για κυνήγι (λαγού) σε αγέλες, με κυνηγούς-πεζούς.
Σήμερα το Μπίγκλ διατηρείται περισσότερο σαν κατοικίδιο στη χώρα καταγωγής του Μεγάλη Βρετανία, στις ΗΠΑ και, όλο και πιο πολύ, σε πολλά άλλα μέρη του κόσμου. Στις σκανδιναβικές χώρες, λίγα διατηρούνται για κυνήγι.
Το Μπίγκλ είναι σφιχτοδεμένο και ρωμαλέο, δίνοντας την εντύπωση μεγάλης αντοχής και ενεργητικότητας. Το κεφάλι του είναι δυνατό χωρίς να είναι τραχύ, το κρανίο θολωτό με καλά καθορισμένο στοπ (γωνία ανάμεσα στο μέτωπο και το ρύγχος), η μύτη πλατιά και τα αφτιά μακριά και λεπτής υφής.
Ο λαιμός του Beagle είναι μέτρια μακρύς, καλοβαλμένος σε ένα μυώδες σώμα. Τα πόδια είναι ίσια, καλοκαμωμένα, με στρογγυλά κόκαλα και δυνατά πόδια με καλές αρθρώσεις και δυνατό πέλμα. Κρατάει την ουρά του χαρούμενα αλλά όχι διπλωμένη πάνω από την πλάτη. Εκτός από το λειότριχο Μπίγκλ, που έχει κοντό και πολύ πυκνό τρίχωμα, υπάρχει επίσης και μια λιγότερο συνηθισμένη παραλλαγή με τραχύ τρίχωμα.
Το χρώμα του Μπίγκλ ποικίλλει αλλά οποιοδήποτε αναγνωρισμένο χρώμα κυνηγόσκυλου-ιχνηλάτη, που συνήθως περιλαμβάνει και λίγο λευκό, είναι αποδεκτό. Το ύψος στο ακρώμιο είναι 329 – 384 χιλιοστά.