Η καθαρή κατατομή του Πόιντερ δε σχετίζεται άμεσα με βρετανικό τουίντ και κυνήγι, αλλά στην προέλευση είναι πολύ λιγότερο βρετανι­κό από όσο, για παράδειγμα, τα Σέτερ. Το Πόιντερ κατάγεται από ευρωπαϊκά βραχύτριχα κυνηγόσκυλα που μέχρι το 18ο αιώνα εισάγο­νταν στην Αγγλία και στη συνέχεια διασταυρώνονταν με, μεταξύ άλλων, Φοξχάουντ. Σήμερα στην πατρίδα του είναι τόσο δημοφι­λές σαν σκυλί επιδείξεων όσο και κυνηγόσκυλο.
Τα σήματα ποιότητας του Πόιντερ είναι οι καθαρές, σφιχτές γραμμές του που συνδυάζουν δύναμη με χάρη. Το ινιακό και το βαθούλωμα ανάμεσα στο μέτωπο και το μουσούδι τονίζονται πολύ και η γέφυρα της μύτης είναι ελαφρά κοίλη. Τα μάτια δεν πρέπει να έχουν χρώμα ανοι­χτότερο από το καστανό φουντουκιού, κατά προτίμηση σκουρότερα.
Τα αφτιά είναι αρκετά μεγάλα και κοντά στο κεφάλι. Ο λαιμός είναι μα­κρύς και κάνει μια ωραία καμπύλη, η πλάτη κατεβαίνει προς τα πίσω άκρα που έχουν ωραία γωνία. Η ουρά είναι χοντρή στη ρίζα, λεπταίνει σταδιακά προς την άκρη και κρατιέται σε ευθεία με την πλάτη. Όταν το σκυλί είναι σε δράση μαστιγώνει από πλευρό σε πλευρό. Το τρίχωμα εί­ναι κοντό, πυκνό και γυαλιστερό.
Το χρώμα είναι λευκό με μαύρα, λεμονί ή χρώματος συκωτιού σημά­δια, ή μαύρο, συκωτιού ή λεμονί με ή χωρίς άσπρο. Τα αρσενικά έχουν ύψος στο ακρώμιο περίπου 604 χιλιοστά, ενώ τα θηλυκά λίγο πιο μικρά.