Αν και η μικρή γερμανική ομάδα κυνηγόσκυλου κυριαρχείται από το Γερμανικό Πόιντερ -το Κοντότριχο και το Σκληρότρίχο- το σκυλί της Βαϊμάρης είναι ο πιο παλιός τύπος. Λέγεται ότι εκτρεφόταν σύστηματικά στην αυλή της Βαϊμάρης προς το τέλος του 18ου αιώνα και ο τύπος κρατήθηκε αρκετά καθαρός από τότε. Όμως ποτέ δεν έγινε πολύ δημοφιλής, αν και τα τελευταία χρόνια έχει γίνει αποκλειστικό σκυλί επιδείξεων στη Βρετανία και την Αμερική.
Το σκυλί Βαϊμάρης είναι δυνατό, κομψό, με κεφάλι που το κρατάει περήφανα και που κατά πολλούς τρόπους μοιάζει με του Πόιντερ, Όμως η γέφυρα της μύτης είναι κυρτή μάλλον αντί κοίλη και το σκυλί της Βαϊμάρης έχει επίσης μεγαλύτερα αφτιά από το Πόιντερ, που είναι βαλμένα ψηλά και είναι μαλακά και λοβώδη. Το σώμα είναι καλά αναπτυγμένο και μυώδες, τα πόδια με ωραία κόκαλα και το πίσω τμήμα του σώματος με ωραίες γωνίες.
Υπάρχουν κοντότριχα, σκληρότριχα και μακρύτριχα σκυλιά Βαϊμάρης, αλλά η κοντότριχη ποικιλία είναι πιθανόν η πιο συνηθισμένη. Η ουρά των δυο πρώτων ποικιλιών είναι κομμένη στα δυο τρίτα από τη ρίζα της, ενώ στο μακρύτριχο σκυλί Βαϊμάρης αφαιρείται μόνο η άκρη της ουράς.
Το χρώμα είναι αποχρώσεις του γκρι, συνήθως ένα πολύ ειδικό ασημί γκρι χρώμα που είναι σπάνιο σε άλλες ράτσες. Το ύψος στο ακρώμιο είναι 610 – 690 χιλιοστά για τα αρσενικά και 560 – 640 για τα θηλυκά.